Бирни кўриб фикр қил…

• 

Подробности

Бўлим: Ҳикоялар

Чиққан санаси: 09 Август 2013

(Нашр қилинган санаси)

 

 

 

Шифохонада эканман, бир қизнинг аҳволи мени ларзага солди. Ўн гулидан бир гули очилмаган, ўн саккиз ёшлардаги бу қиз оғир хасталикка чалинганди.
Касаллиги инсонларга ибрат бўларли эди. Бечора қиз оғиз ракига чалинган, тупук безлари қуриб, ишдан чиққанди. Нам бўлмаганлиги сабабли оғзи қуриб, парча-парча бўлиб ёрилиб кетган, лабларида ҳам қон қотиб қолганди. Оғзи очилмас, тили айланмас, ютинолмасди.
Эй Аллоҳим! Бу нечук даҳшат, нечук ибратли бир аҳволки, ҳамма ижирғанадиган, туфлаб ташлайдиган тупук бечора қиз учун нодир-ноёб неъматга айланса!
Отаси бадавлат киши экан. Унинг фарёдларини ҳеч унутолмайман:
—Мадад бер, Аллоҳим! Бизларга ёрдам қил… Ожиз қолдик. Бир туфлам тупукка зор бўлиб қолдик. Уни тополмайман, сотиб ололмайман. Давлатим, кучим бунга етмайди. Мил-мил мол-мулким қизимга бир туфлам тупук олишга етмайди! — дея ёлворарди.
Аллоҳим! Бизга мамад бер. Сен бизларга чексиз неъматлар ато этгансан. Аммо биз буларни билмаймиз, қадрига етмаймиз. Фақат уларни йўқотгачгина тушуниб етамиз.
Яратган ҳар бир нарсанг бебаҳо ва қадрлики, бир туфлам тупукни сотиб олишга қурбимиз етмаяпти.
…Нақадар даҳшатли ҳолат эди.
Аллоҳим! Сен нималарга қодирсан-а! Нелар ато этгансан-а биз қадр билмасларга!
Бизни чорасиз, умидсиз қолдирма…

«Ўзини қидирган аёл» китобидан