Хожасини (эрини) диндор этган хотин

• 

Подробности

Бўлим: Ҳикоялар

Чиққан санаси: 11 Февраль 2015

(Нашр қилинган санаси)

Хожаларини тарбия этган кўпгина ислом аёлларида бири ҳақида ҳикоя Яхши хулқли мусулмон аёл бир бадавлат одамга турмушга чиқди. Чиройли турмуш қурдилар. Бадавлат одам хотининг гўзал табиати, яхши одоби, хуш хулқидан мамнун эди.
Бир кун ул- одам кечаси уйқудан уйғониб кетди. Аёлида сув сўради, "Хожамнинг юраги куйиб турибди шекилли, ҳарсрати ҳам борга ўхшайди. Уйдаги сув илиб қолған. Туриб совуқ сувдан олиб келайин, у совуқ сув ичсин", деб ўйлаб ҳовлидан сув олиб келгани чиқди. Сувни олиб келса, эри яна ухлаб қолибди. Одобли аёл эрим уйғониб қолар, деб идишдаги сувни кўтариб ўтираверибди. Бир қанча вақт. ўтганидан кейин эри уйғонибди. Ул одам: "Хоним, нега ўтирибсиз?" деб сўраса, аёл - Афандим, сиз сув сўраган эдингиз. Уйдаги сувдан беришга кўнглим бўлмади. Эримнинг юраги ёнмоқда, совуқ сув берай, деб совуқ сувга бордим, Сув олиб келгач, сизни такрор уйқуда кўрдим. Уйғотгани кўзим қиймади. Хожам балки завқли бир ҳол, рангин бир рўёдадир, деб ўйладим. Уйғонишингизни кутдим. Сувни ичинг, афандим, - деб жавоб берибди.
Аёлининг бунчалик меҳридан, қадршунослигидан ниҳоятда мамнун бўлган хожа қўлига сувни олмай, севинч ёшларини тўкиб:
- Сендек хуш хулқли, ҳикматли бир хонимга соҳиб бўлганимдан саодатлидирман. Хуш хулқли, оқила хоним мендан тилагингни тила, нима яхшилик қилай, - деди.
- Сизнинг соғлигингизни истайман, - деб жавоб берди аёл.
- Хайр майли, хоним, мендан ҳеч нарса сўрамайсан. Сенинг бу муомалангдан олган қувончим, мамнунлигим эвазига сенга бирор яхшилик қилигим кёляпти, -деган эди аёл:
- Менга ҳеч нарса керак эмас, сизнинг соғлигингизни истайман, - деди яна. Ул одам:
- Хоним, айт-чи, нима хоҳлайсан, - деди.
Ул аёл:
- Менинг жавобимни беринг, афандим, - деди.
Ул одам жавоб бера олмай қолди. Аёл давом этди:
- Гапиринг, жим ўтирманг, афандим. Сўз бердингиз, менинг орзуйим шу - сиздан ажралиш. Хоҳ ишимни адо этинг, -деди.
Шунда хожа ётган еридан тураман деб оёғи қайрилиб йиқилди. У "Аллоҳ" деб қичқириб юборди. Аёл хожасини қўлидан тутиб қолди, ва
- Туринг ўрнингиздан, жойингизга ётинг, - деди.
Ул одам:
- Ҳеч ҳолим йўқ, - деди.
Хотини:
- Жойингизга ётинг энди ажралишга сабаб қолмади, - деди.
Ул одам:
- Хоним, нега бундай фикринг тез ўзгарди? Бу ишнинг ҳикмати, бир нозиклиги бор, шуни менга айтиб бер. Сен ҳикматсиз бир иш қилмайсан, ул ҳикмат нимадир? - деди.
Аёл:
- Афандим, йиллар ўтди. Турмуш қурганимизга мана ўн йил бўлди. Бошингизга ҳеч бало-қазо келмади. Ўн йилки бир дард кўрмадингиз, аммо бир марта ҳам "Аллоҳ", демадингиз,
Аллоҳнинг бунча неъматларига шукр этганингизни билмадим.
Аллоҳнинг сизни ҳозир йиқитишйнинг ўзи бир ҳикматдир. Аллоҳ Фиръавннинг бошини ҳеч оғритмаган, бу Фиръавндан ўз неъматини кесиб қўйганининг аломатидир. Сиз "Аллоҳ" дедингиз, шунинг учун ажралишимизга сабаб қолмади, - деди.
" Шундан сўнг ул тантиқ эр ҳидоятга эришиб, меҳрибон аёлининг воситаси ила ибодат қилишни бошлади. "Аллоҳ" деди, шукр этди.
Албатта, Аллоҳ кимни севса, унга ўзининг ҳабибларини восита этади. Доимо Аллоҳни эсда тутайлик. Диннинг амрларига амал қилиб, ибодатдан қолмай, Аллоҳ неъматларига шукр этайлик.
Шундай ақлли, оқила, тадбирли, иродали, хожасини тушуниб унга хизмат қилиш зарурлигини англаб, ислом аёлига ярашадиган ҳаракат билан эрига хизмат этувчи хотинлар ёронларга муборак бўлсин! .
Меҳр ила динсиз, билимсиз, жоҳил хожаларини ислом тарбияси билан тарбиялаган, уларнинг кўнгулларини гўзал ахлоқ, яхши феъл атвори билан фатҳ эта олган ва хожаларини имонсизлик зиндонидан, динсизлик зулматидан қутқарган ислом аёллари бахтиёр аёллардирлар. Аллоҳ ислом учун бундай хонимларимизни доимо соғ-саломат этсин. Омин!