Жиноят йўлидаги аёл у нега бундай қилди?

• 

Подробности

Бўлим: Бекажон

Чиққан санаси: 01 Апрель 2013

(Нашр қилинган санаси)

«Инсонўта қашшоқлиги, ёки ўта бойлиги учун жиноят содир қилади», деган эди буюклардан бири. Агар ушбу фаласафани фикран мулоҳаза этмоқчи бўлсак, эркакка нисбатан аёл кишининг жиноятга анча мойиллигини англагандай бўламиз. Муҳтарам муштарий, фикримизга эътироз билдиришга шошилмаганингиз маъқул бўларди. Бугун жиноят оламида аёлларнинг ўрни хусусида мулоҳаза юритмоқликни ният қилганмиз.

Бир ҳуқушунос-руҳшуносдан аёллар нега, қандай қилиб жиноят оламига тушиб қолишини, қандай сабаб уларни бу қора йўлга бошлаши мумкинлигини сўраганимда, суҳбатдошим ҳеч ўйланмай, моддий тўкинлик, фаровон ҳаётга интилиш, деб жавоб берди. Мен шу борада аёлларнинг қандай жиноят тури билан кўпроқ айбланишига ҳам қизиқдим. Биз нафосат ва назокат тимсоли деб билган аёллар, товламачилик, наркотик моддалар контрабандаси, ўғрилик ва фоҳишалик билан кўпроқ айбланишини билиб олдим. Жиноят турларига қараганда, аёллар юқорида таъкидланганидек, яхши яшашга, тўкин ва бой ҳаётга интилган ҳолда жиноятга қадам қўйишар экан. Шу билан бирга, ҳозирги пайтда турли жиноий тўдалар ўз жиноийқилмишларини аёллар орқали ҳам амалга оширилаётгани ҳеч кимга сир эмас. Худди ана шундай алдов қурбони бўлган З. исмли аёл биз билан бўлган суҳбатда шундай дейди:

—Одам боласини пул, моддий манфаат орқали йўлдан уриш- энг осон йўл экан. Мен ана шундай бадбинлик қурбони бўлиб, бугун ҳам аёллик шаънимдан, ҳам оилам, болаларимдан айрилиб панжара ортида кун санаяпман. Турмуш ўртоғим хорижга ишлагани кетган эди. Ўзим мактабда фаррошлик қилардим. Эрим аввалига пул жўнатиб турди-ю беш-олти ойдан кейин дараги бўлмай қолди. Уч боланинг еб-ичиши, кийим-кечаги бўйнимда, бунинг устига рўзғорнинг ташвишлари... Шу орада кўринишидан бойвачча хонимга ўхшаб кетадиган бир аёл билан танишдим. Менинг жиноят оламига кириб келишим, ҳаётимнинг издан чиқиб кетишига ўша малъуна саббачи. Унинг таклифи биланқўшни республикадан наркотик моддалар олиб ўтиб, уни хорижга етказишим керак эди. Бошида бироз чўчидим. Хизмат ҳақим эвазиига мўмайгина пул тутқазгандан кейин... ... Мен ўттиз бешга кириб ҳали унча миқдорда пул ушлаб кўрмагандим. Биринчи марта ишни хамирдан қил суғургандек ҳал қилдим. Кейинги сафар эса юртимизнинг сергак ҳуқуқ- тартибот ходимлари мени қўлга олишди... Қамалганимдан кейин эрим хориждан келибди. Айтишича у жуда кўп пул билан келибди. Менга, «Сендан нафратланаман! Пулга муҳтожлик сезиб жиноят қилган аёлдан бошқа номаъқулчиликлар ҳам чиқади. Балким, пул учун фоҳишалик ҳам қилгандирсан. Энди мендан ҳам, болалардан ҳам умидингини уз! Сен учун йўқмиз!»деди. Ҳатто мени оналик ҳуқуқидан маҳрум қилиш учун ҳам даъво иши қўзғабди. Гуноҳимга пушаймон эканимни, болаларимдан, турмушимдан ажралишни истамаслигимни эримга тушунтиролмаяпман. Бу ерлардан эсон-омон чиқиш насиб қилса, ҳалолмеҳнат билан Аллоҳ берган ризқни топиб ейишга ваъда бераман. Фақат оилам, эрим мени тўғри тушунса, болаларим нафратланмаса бўлгани...

Аёл билан суҳбатимиздан кейин анча кунгача ўзимга келолмай юрдим. Аёл адашибди, билиб билмай, нафс домига илинибди — жиноятга қўл урибди. Энди уни жамиятдан ажратиб ташлаш, оиласи, фарзандларидан ажратиш инсофданмикин?! Аёл бошига уч фарзанд билан бутун бошли рўзғорни ташлаб, хорижга чиқиб кетган эркак, оила, шаън, ор, фарзанд тақдири деган нарсалар ҳақида энди бош қотирибдими?! Аслида, аёлни эмас, ўша эркакни— хотинини жиноят қилишгача олиб борган йўлни ташкил этган ўша бебурдни жавобгарликка тортиш керак эмасми? Аёл, она нимаики қилса, аввало фарзандини, унинг кўнгли ўксимаслигини кўзлаб қилади. Шайтон қонига ўрнашиб, йўлдан оздирганида жиноят кўчасидаги аёлнинг ақл кўзларига парда тортилади.

Инсон ёмон бўлиб туғилмайди, дейишади. Шунингдек, ҳеч бир шахс ўз-ўзидан жиноятчи бўлиб қолмайди. Унга атроф-муҳит таъсири, яқинларининг муносабати ваҳоказо ваҳоказолар сабаб бўлмоғи аниқ. Тўғри, биз аёлларнинг моддий етишмовчилик важидан жиноят қилишига, жумладан зинокорлик қилишига мутлақо қаршимиз! Вақтики, уруш йилларида бир бурда нон, бир қошиқоби ёвғонга зор бўлган кезларда ҳам халқимизнинг аёллари кўчага чиқиб кетмади, жиноятга қўл урмаган. Аслида, ҳеч қандай етишмовчилик, кемтикликёмон ишларга сабаб бўлолмайди. Инсон хоҳ аёлдир, хоҳ эркакдир иродали, сабрли, бардошли бўлиши керак. Шу билан бирга ота-оналар, қавм-қариндошлар ҳам фарзанд, яъниқизлар тақдирига бирдек масъулдирлар. Айниқса, қиз болага меҳр бериш, уни асраб-авайлаш- ҳамманинг бурчи. Зеро, саҳиҳ ҳадисларнинг бирида «Фарзандларингизга бир хил муомалада бўлинглар, агар улардан бирортасини устун қўйиш керак бўлса, қизларингизга кўпроқ аҳамиятли бўлинг», деб хитоб қилинган. Чиндан-да, қиз бола, аёл киши ҳимояга, меҳр-муҳаббатга ҳамиша муҳтож бўлади. Кимдир унга ғамхўр бўлмаса, бошини силаб, тўғри йўлга солмаса, бегоналардан «меҳр» излайди, кутади. У «меҳр» аёлни зинога бошлайди, фоҳишаликка ундайди. Бу эса-ҳам давлат олдида, ҳам жамият олдида улкан ЖИНОЯТ саналади.

Форс-тожик адабиётининг буюк намоёндаси Рудакий: «Қайси бир миллатни яксон қилмоқчи бўлсангиз, уларнинг қизларини - бўлажак оналарини тарбиядан чиқаринг. Қайси бир миллатни юксалтирмоқчи бўлсангиз, унинг қизларини - бўлажак оналарини чиройли тарбияга, гўзал ахлоққа ўргатинг», деганида нечоғли ҳақ эди.

Ўзбек миллати дунёга не-не даҳолару буюкларни етказиб бергани— бизнинг фахру ифтихоримиз. Шундай экан, қизларимизга , аёлларимизга жиноят қилиш, қора кийим кийиб, пушаймонликдан бошлари эгилиши эмас, гўзал хулқ ва одобли, билимли, соғлом фарзандлари билан жамиятимиз ва давлатимиз ривожига ҳисса қўшиш саодати насиб этсин.

Умида АЗИЗ